رسانه های جدید و مخاطبان تلویزیون

موضوع اصلی تحقیق، کاربرد رسانه های جدید و رابطه آن با انتظارات مخاطبانِ جوان(شهر تهران ) از تلویزیون جمهوری اسلامی ایران است. هدف تحقیق، تبیین رابطه میان میزان و نحوه استفاده مخاطبان از رسانه های جدید با انتظارات آنان از تلویزیون ج.ا.ا. با توجه به ویژگی های فردی، اجتماعی ـ اقتصادی و دینی ـ فرهنگی آنان است. پژوهش به روش پیمایشی و با استفاده از پرسشنامه مبتنی بر چهار چوب تحقیق می باشد. به این منظور 832 نفر از جوانان شهر تهران به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند و داده های پژوهش با استفاده از روش های آماری همبستگی پیرسون، آزمونt ، تحلیل واریانس(f) و رگرسیون چند گانه مورد پردازش قرار گرفت. یافته های تحقیق نشان داد منطبق با الگوی استنباطی پژوهش و فرضیه های تحقیق، ویژگی های فردی، دینی ـ فرهنگی و میزان و نحوه استفاده از رسانه جدید اینترنت، متغیر وابسته انتظارات مخاطبان از تلویزیون را پیشبینی می کنند. به این ترتیب که هرچه مخاطبان از سطح تحصیلات بالاتر، مطالعه بیشتر و پایبندی بیشتری به دستورات دینی برخوردار باشند، نیاز آنان به استفاده از برنامه های تلویزیون کاهش می یابد. این گروه به دلیل افزایش توقعات از تلویزیون، انتظارات شان به طور کامل برآورده نمی شود. در نتیجه، نسبت به سایر گروه ها رضایت کمتری از برنامه های تلویزیون دارند. همچنین نتایج نشان داد هر قدر میزان استفاده کاربران از رسانه جدید اینترنت بیشتر باشد، انتظارات آنها از تلویزیون کاهش می یابد و خود را کمتر نیازمند استفاده از برنامه های تلویزیونی می بینند. بر اساس یافته های پژوهش، استفاده بیشتر از کارکرد آگاهی بخشی اینترنت، سبب کاهش انتظارات مخاطبان از تلویزیون می شود . در واقع، این گروه از مخاطبان نیاز های خود را از طریق اینترنت رفع می کنند، در نتیجه، نیاز کم تری به استفاده از برنامه های تلویزیون دارند.